Teacher Text: SCERT Kerala Teachers Hand Books for All Classes

Teacher Text provides all Teacher textbooks for STD 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11 & 12.

Thursday, August 26, 2021

Lycidas Summary in Malayalam PDF Download

            No comments    
Lycidas Summary in Malayalam PDF Download
Lycidas Summary in Malayalam PDF Download

Lycidas Summary in Malayalam: In this article, we will provide you with a summary of Lycidas. Also, in this article, we will also provide Lycidas Summary in Malayalam for ease of everyone. We have extracted a summary of Lycidas and have uploaded them in English and Malayalam for easy understanding and quick learning. If you have questions regarding the Lycidas Summary in Malayalam please let us know in the comments.


Lycidas Summary Details

We have also found out some important details about the Lycidas below:


Name

Lycidas

Written By

John Milton

Language

Malayalam/English

Material

Summary

Format

Doc/PDF

Provider

Teacher Text

How to find Lycidas Summary in Malayalam Summary?

  1. Visit our website Teacher Text.
  2. Look for summary in malayalam
  3. Now search for Lycidas Summary.
  4. Click on Lycidas Summary in Malayalam Post.

Lycidas Summary in Malayalam PDF

You can check below the summary of Lycidas in malayalam language.


എഡ്വേർഡ് കിങ്ങിന്റെ പേര് 'ലിസിഡാസ്' എന്ന പേരിൽ, 'മിൽട്ടൻ' പിന്തുടരുന്നത് പാസ്റ്ററൽ കവിതയിലൂടെ പ്രിയപ്പെട്ട ഒരാളെ സ്മരിക്കുന്ന പാരമ്പര്യമാണ്, പുരാതന ഗ്രീക്ക് സിസിലിയിൽ നിന്ന് റോമൻ സംസ്കാരത്തിലൂടെയും ക്രിസ്ത്യൻ മദ്ധ്യകാലഘട്ടത്തിലും ആദ്യകാല നവോത്ഥാനത്തിലും ഇത് കണ്ടെത്താനാകും. മിൽട്ടൺ രാജാവിനെ 'നിസ്വാർത്ഥൻ' എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു, അദ്ദേഹം പൗരോഹിത്യത്തിൽപ്പെട്ടയാളാണെങ്കിലും - ധീരവും ആ സമയത്ത്, സാധാരണക്കാർക്കിടയിൽ വിവാദപരവുമായ ഒരു പ്രസ്താവന: 'ഉപമയിലൂടെ, സ്പീക്കർ ദൈവത്തെ ചെറുപ്പക്കാരനായ, നിസ്വാർത്ഥനായ രാജാവിനെ അന്യായമായി ശിക്ഷിച്ചുവെന്ന് ആരോപിക്കുന്നു ചർച്ച് ഓഫ് ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ഭൂരിഭാഗം ശുശ്രൂഷകരുടെയും മെത്രാന്മാരുടെയും തികച്ചും വിപരീതമായി വികസിച്ചേക്കാവുന്ന ഒരു കരിയർ മരണം അവസാനിപ്പിച്ചു.

നവോത്ഥാനകാലത്തെ എഴുത്തുകാരും കവികളും ഒരു ഗ്രാമീണ ഭൂപ്രകൃതിയിൽ ഒരു ആദർശ ജീവിതത്തെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നതിനായി പാസ്റ്ററൽ രീതി ഉപയോഗിച്ചു. സാഹിത്യ വിമർശകർ അജപാലന പ്രകൃതിയുടെ കൃത്രിമ സ്വഭാവത്തിന് izedന്നൽ നൽകി: 'പാസ്റ്ററൽ അതിന്റെ ഉത്ഭവത്തിൽ തന്നെ ഒരുതരം കളിപ്പാട്ടമായിരുന്നു, വിശ്വാസത്തിന്റെ സാഹിത്യം.' മിൽട്ടൺ തന്നെ 'പാസ്റ്ററലിനെ സാഹിത്യ ആവിഷ്കാരത്തിന്റെ സ്വാഭാവിക രീതികളിലൊന്നായി അംഗീകരിച്ചു,' മരണത്തിനും പ്രിയപ്പെട്ട ഒരാളുടെ ഓർമ്മയ്ക്കും ഇടയിൽ ഒരു വിചിത്രമായ ഒത്തുചേരൽ കൈവരിക്കുന്നതിനായി 'ലൈസിഡാസ്' മുഴുവൻ ഉപയോഗിച്ചു.

ലോറലുകളുടെയും മിർട്ടിലുകളുടെയും ഒരു ഇടയ ചിത്രത്തോടെയാണ് കവിത ആരംഭിക്കുന്നത്, "കാവ്യ പ്രശസ്തിയുടെ പ്രതീകങ്ങൾ; അവയുടെ സരസഫലങ്ങൾ ഇതുവരെ പാകമാകാത്തതിനാൽ, കവി തന്റെ പേന എടുക്കാൻ ഇതുവരെ തയ്യാറായിട്ടില്ല. എന്നിരുന്നാലും, ലിസിദാസിന്റെ മരണത്തിൽ പ്രഭാഷകൻ വളരെ ദുorrowഖം നിറഞ്ഞു, ഒടുവിൽ അദ്ദേഹം ഒരു എലജി എഴുതാൻ തുടങ്ങി. എന്നിരുന്നാലും, യുവ ലിസിദാസിന്റെ അകാല മരണത്തിന് കവിയുടെ അതേ അകാല വാക്യങ്ങൾ ആവശ്യമാണ്. കാവ്യാത്മക പ്രചോദനത്തിന്റെ മ്യൂസുകളെ ആവാഹിച്ചുകൊണ്ട്, ഇടയൻ-കവി ഈ ദൗത്യം ഏറ്റെടുക്കുന്നു, ഭാഗികമായി, അദ്ദേഹം പറയുന്നു, സ്വന്തം മരണം അനുകരിക്കപ്പെടാതിരിക്കട്ടെ എന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ. ' കേംബ്രിഡ്ജിലെ 'മേച്ചിൽപ്പുറങ്ങളിൽ' ഒരുമിച്ച് ആട്ടിടയൻമാരുടെ ജീവിതം ഓർമ്മിച്ചുകൊണ്ട് സ്പീക്കർ തുടരുന്നു. കേംബ്രിഡ്ജിലെ ക്രൈസ്റ്റ് കോളേജിലെ സഹ വിദ്യാർത്ഥികളായി താനും രാജാവും പങ്കുവെച്ച അനുഭവങ്ങൾ സങ്കൽപ്പിക്കാൻ മിൽട്ടൺ പാസ്റ്ററൽ ഇഡിയം ഉപയോഗിക്കുന്നു. പ്രഭാഷകനും ലിസിഡാസും "നേഴ്സ്" ആയിരുന്ന "സ്വയം-ഒരേ കുന്ന്" ആയി സർവകലാശാലയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു; അവരുടെ പഠനങ്ങളെ ഇടയന്മാരുടെ "dr [a field]", "Batt'ning ... flocks" എന്നീ ജോലികളോട് ഉപമിക്കുന്നു; സഹപാഠികൾ "പരുക്കൻ സാറ്റിർസ്", "ക്ലോവ്ൻ ഹീൽ ഉള്ള ജന്തുക്കൾ", അവർ പിന്തുടർന്ന നാടകീയവും ഹാസ്യവുമായ വിനോദങ്ങൾ "ഗ്രാമീണ ഡിറ്റികൾ ... ഒരു കേംബ്രിഡ്ജ് പ്രൊഫസറാണ് "ഞങ്ങളുടെ ഗാനം കേൾക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ട പഴയ ദാമോതാസ്". ലൈസിഡാസ് ഇല്ലാതായപ്പോൾ പ്രകൃതി അനുഭവിച്ച '' ഭീമമായ മാറ്റം '' കവി പിന്നീട് കുറിക്കുന്നു - ഒരു 'ദയനീയ വീഴ്ച', അതിൽ വില്ലോകളും ഹസൽ ഗ്രോവുകളും മരങ്ങളും ഗുഹകളും ലിസിദാസിന്റെ മരണത്തിൽ വിലപിക്കുന്നു. കവിതയുടെ അടുത്ത വിഭാഗത്തിൽ, 'ഇടയൻ-കവി പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു ... ലിസിഡാസിനെ എങ്ങനെ രക്ഷിക്കാനാകുമെന്ന ചിന്തകൾ നിരർത്ഥകമാണ് ... ലിസിദാസിന്റെ മരണത്തിൽ വിലപിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് എല്ലാ മനുഷ്യ അധ്വാനത്തിന്റെയും നിരർത്ഥകതയിൽ വിലപിക്കുന്നു.' ഈ വിഭാഗത്തെ പിന്തുടരുന്നത് സ്വീനിന്റെ മോണോലോഗിൽ ഫോബസിന്റെ ശബ്ദമാണ്, 'സൂര്യദേവൻ, ക്ലാസിക്കൽ റോമൻ കവിതയിലെ പുരാണങ്ങളിൽ നിന്ന് എടുത്ത ഒരു ചിത്രം, പ്രശസ്തി മർത്യമല്ല, ശാശ്വതമാണെന്ന് ജോവ് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. (ദൈവം) വിധി ദിവസം. ' കവിതയുടെ അവസാനം, രാജാവ്/ലിസിദാസ് ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റ ഒരു വ്യക്തിയായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു, ക്രിസ്തുവിന്റെ പുനരുത്ഥാന ശക്തിയിലൂടെ, അവന്റെ മരണത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്ന വെള്ളത്തിലൂടെ: 'പ്രഭാതത്തിൽ സൂര്യന്റെ കിരണങ്ങളാൽ ചുട്ടുപൊള്ളുന്നു, രാജാവ് തന്റെ സ്വർഗത്തിലേക്ക് ഉയർന്നു ശാശ്വത പ്രതിഫലം. '

അതിന്റെ ഉപരിതലത്തിൽ 'ലൈസിഡാസ്' നേരായ ഒരു പാസ്റ്ററൽ എലിജി പോലെ വായിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ഒരു അടുത്ത വായന അതിന്റെ സങ്കീർണ്ണത വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. ചലനാത്മക സമന്വയം നിലനിർത്തുന്നതിന് ഘടന, പ്രോസോഡി, ഇമേജറി എന്നിവയുടെ പാറ്റേണുകൾ [ഉപയോഗപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് "നിലവിലുള്ള ഏറ്റവും ശുദ്ധമായ സാഹിത്യത്തിന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച ഭാഗം ... കവിതയുടെ വാക്യഘടനയിൽ 'അപ്രസക്തമായ സഹായ പ്രസ്താവനകൾ' നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, അത് കവിതയുടെ അനുഭവത്തിന് മൂല്യവത്തായ സംഭാവന നൽകുന്നു. ' ഈ കഷണം തന്നെ വളരെ ചലനാത്മകമാണ്, വ്യത്യസ്ത ശൈലികളും പാറ്റേണുകളും ഓവർലാപ്പ് ചെയ്യാൻ പ്രാപ്തമാക്കുന്നു, അതിനാൽ 'ഏതെങ്കിലും ഒരു പാറ്റേണിന്റെ അയഞ്ഞ അറ്റങ്ങൾ മറ്റുള്ളവയുടെ ഇഴചേരലുകളിലേക്ക് അപ്രത്യക്ഷമാകും.'

18-ആം നൂറ്റാണ്ടിലെ സാഹിത്യ നിരൂപകനും പോളിമാത്ത് സാമുവൽ ജോൺസണും ഉൾപ്പെടെ 'ലൈസിഡാസിന്' എതിരാളികളുണ്ട്, അവർ ഇടയ രൂപത്തെ 'എളുപ്പവും അശ്ലീലവും അതിനാൽ വെറുപ്പുളവാക്കുന്നതും' എന്ന് കുപ്രസിദ്ധമായി വിളിക്കുകയും മിൽട്ടന്റെ മഹത്വത്തെക്കുറിച്ച് പറയുകയും ചെയ്തു:

ഇത് യഥാർത്ഥ അഭിനിവേശത്തിന്റെ usionർജ്ജമായി കണക്കാക്കേണ്ടതില്ല; കാരണം, അഭിനിവേശം പ്രവർത്തിക്കുന്നത് വിദൂര സൂചനകൾക്കും അവ്യക്തമായ അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും ശേഷമാണ്. പാഷൻ മിർട്ടിൽ, ഐവി എന്നിവയിൽ നിന്ന് സരസഫലങ്ങൾ പറിക്കുന്നില്ല, അരീത്തൂസിനെയും മിൻസിയസിനെയും വിളിക്കുന്നില്ല, അല്ലെങ്കിൽ ഉലഞ്ഞ കുതികാൽ ഉള്ള പരുക്കൻ സത്യങ്ങളെയും ജന്തുക്കളെയും കുറിച്ച് പറയുന്നില്ല. ഫിക്ഷനുവേണ്ടി വിശ്രമിക്കുന്നിടത്ത് ചെറിയ സങ്കടമുണ്ട്.

ജോൺസൺ മിൽട്ടന്റെ കാലത്തെയും തന്റെ കാലത്തെയും അജപാലന ഭാഷയുടെ അപ്രസക്തതയെക്കുറിച്ചും യഥാർത്ഥ വികാരങ്ങൾ അറിയിക്കുന്നതിൽ അതിന്റെ നിഷ്ഫലതയെക്കുറിച്ചും പ്രതികരിക്കുകയായിരുന്നു. ജോൺസൺ പറഞ്ഞു, പരമ്പരാഗത ഇടയ ചിത്രങ്ങൾ - ഉദാഹരണത്തിന്, സ്പീക്കറുടെയും മരിച്ചവരുടെയും ഇടയന്മാർ എന്ന പ്രാതിനിധ്യം - 'വളരെക്കാലം മുമ്പ് ക്ഷീണിതരാണ്', അതിനാൽ അവ 'മനസ്സിൽ എപ്പോഴും അസംതൃപ്തി ഉണ്ടാക്കുന്നു'. ജോൺസൺ ക്രിസ്തീയവും പുറജാതീയവുമായ ചിത്രങ്ങളും തീമുകളും 'ലൈസിഡാസിൽ' ലയിപ്പിച്ചതിനെ വിമർശിച്ചു.

w കവിതയുടെ 'ഗ്രോസർ തെറ്റ്.' "ലിസിഡാസ്" "അന്ധവിശ്വാസികളായ ദൈവങ്ങളായ ജോവ്, ഫോബസ്, നെപ്റ്റ്യൂൺ, ഓലസ്" എന്നിവരുടെ "നിസ്സാരമായ കെട്ടുകഥകൾ", "ഏറ്റവും ഭയാനകമായതും പവിത്രവുമായ സത്യങ്ങൾ," അത്തരം അസംബന്ധമായ കോമ്പിനേഷനുകളാൽ ഒരിക്കലും മലിനമാക്കപ്പെടരുത്.

ജോൺസൺ ഉപസംഹരിച്ചു: 'തീർച്ചയായും, അതിന്റെ രചയിതാവിനെ അറിയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ, ലൈസിദാസിനെ സന്തോഷത്തോടെ വായിച്ചതായി ആർക്കും സങ്കൽപ്പിക്കാനാവില്ല.'


Lycidas Summary in English PDF

You can check below the summary of Lycidas in English language.


By naming Edward King 'Lycidas,' Milton follows 'the tradition of memorializing a loved one through Pastoral poetry, a practice that may be traced from ancient Greek Sicily through Roman culture and into the Christian Middle Ages and early Renaissance.' Milton describes King as 'selfless,' even though he was of the clergy – a statement both bold and, at the time, controversial among lay people: 'Through allegory, the speaker accuses God of unjustly punishing the young, selfless King, whose premature death ended a career that would have unfolded in stark contrast to the majority of the ministers and bishops of the Church of England, whom the speaker condemns as depraved, materialistic, and selfish.'

Authors and poets in the Renaissance used the pastoral mode in order to represent an ideal of life in a simple, rural landscape. Literary critics have emphasized the artificial character of pastoral nature: 'The pastoral was in its very origin a sort of toy, literature of make-believe.' Milton himself 'recognized the pastoral as one of the natural modes of literary expression,' employing it throughout 'Lycidas' in order to achieve a strange juxtaposition between death and the remembrance of a loved one.

The poem itself begins with a pastoral image of laurels and myrtles, “symbols of poetic fame; as their berries are not yet ripe, the poet is not yet ready to take up his pen.” However, the speaker is so filled with sorrow for the death of Lycidas that he finally begins to write an elegy. 'Yet the untimely death of young Lycidas requires equally untimely verses from the poet. Invoking the muses of poetic inspiration, the shepherd-poet takes up the task, partly, he says, in hope that his own death will not go unlamented.' The speaker continues by recalling the life of the young shepherds together 'in the ‘pastures’ of Cambridge.' Milton uses the pastoral idiom to allegorize experiences he and King shared as fellow students at Christ’s College, Cambridge. The university is represented as the “self-same hill” upon which the speaker and Lycidas were “nurst”; their studies are likened to the shepherds’ work of “dr[iving] a field” and “Batt’ning… flocks”; classmates are “Rough satyrs” and “fauns with clov’n heel” and the dramatic and comedic pastimes they pursued are “Rural ditties… / Temper’ed to th’ oaten flute'; a Cambridge professor is “old Damoetas [who] lov’d to hear our song.” The poet then notes the '‘heavy change’ suffered by nature now that Lycidas is gone—a ‘pathetic fallacy’ in which the willows, hazel groves, woods, and caves lament Lycidas's death.' In the next section of the poem, 'The shepherd-poet reflects… that thoughts of how Lycidas might have been saved are futile… turning from lamenting Lycidas’s death to lamenting the futility of all human labor.' This section is followed by an interruption in the swain's monologue by the voice of Phoebus, 'the sun-god, an image drawn out of the mythology of classical Roman poetry, [who] replies that fame is not mortal but eternal, witnessed by Jove (God) himself on judgment day.' At the end of the poem, King/Lycidas appears as a resurrected figure, being delivered, through the resurrecting power of Christ, by the waters that lead to his death: 'Burnished by the sun's rays at dawn, King resplendently ascends heavenward to his eternal reward.'

Although on its surface 'Lycidas' reads like a straightforward pastoral elegy, a closer reading reveals its complexity. 'Lycidas' has been called '‘probably the most perfect piece of pure literature in existence…’ [employing] patterns of structure, prosody, and imagery to maintain a dynamic coherence. The syntax of the poem is full of ‘impertinent auxiliary assertions’ that contribute valuably to the experience of the poem.' The piece itself is remarkably dynamic, enabling many different styles and patterns to overlap, so that 'the loose ends of any one pattern disappear into the interweavings of the others.'

'Lycidas' also has its detractors, including 18th-century literary critic and polymath Samuel Johnson, who infamously called the pastoral form 'easy, vulgar, and therefore disgusting,' and said of Milton's elegy:

It is not to be considered as the effusion of real passion; for passion runs not after remote allusions and obscure opinions. Passion plucks no berries from the myrtle and ivy, nor calls upon Arethuse and Mincius, nor tells of rough satyrs and fauns with cloven heel. Where there is leisure for fiction there is little grief.

Johnson was reacting to what he saw as the irrelevance of the pastoral idiom in Milton's age and his own, and to its ineffectiveness at conveying genuine emotion. Johnson said that conventional pastoral images—for instance, the representation of the speaker and the deceased as shepherds—were 'long ago exhausted,' and so improbable that they 'always forc[e] dissatisfaction on the mind.' Johnson also criticized the blending of Christian and pagan images and themes in 'Lycidas,' which he saw as the poem's 'grosser fault.' He said 'Lycidas' positions the “trifling fictions” of “heathen deities—Jove and Phoebus, Neptune and Æolus” alongside “the most awful and sacred truths, such as ought never to be polluted with such irreverend combinations.

Johnson concluded: 'Surely no man could have fancied that he read Lycidas with pleasure had he not known its author.'


About the Author Basheer


John Milton (9 December 1608 – 8 November 1674) was an English poet and intellectual who served as a civil servant for the Commonwealth of England under its Council of State and later under Oliver Cromwell. He wrote at a time of religious and political instability, and is best known for his epic poem Paradise Lost (1667). Written in blank verse, Paradise Lost is widely considered to be one of the greatest works of literature ever written.

Writing in English and Latin, he achieved international renown within his lifetime; his celebrated Areopagitica (1644), written in condemnation of pre-publication censorship, is among history's most influential and impassioned defences of freedom of speech and freedom of the press. His desire for freedom extended into his style: he introduced new words (coined from Latin and Ancient Greek) to the English language, and was the first modern writer to employ unrhymed verse outside of the theatre or translations.

William Hayley's 1796 biography called him the 'greatest English author', and he remains generally regarded 'as one of the pre-eminent writers in the English language', though critical reception has oscillated in the centuries since his death (often on account of his republicanism). Samuel Johnson praised Paradise Lost as 'a poem which ... with respect to design may claim the first place, and with respect to performance, the second, among the productions of the human mind', though he (a Tory and recipient of royal patronage) described Milton's politics as those of an 'acrimonious and surly republican'. Poets such as William Blake, William Wordsworth and Thomas Hardy revered him.


Conclusion on Lycidas Summary in Malayalam

We hope that you have found this Lycidas Summary in Malayalam useful. If you have any queries related to Lycidas Summary in Malayalam, drop your questions below in the comment box.

Summary of Other Novels

Share:

0 comments:

Post a Comment

Copyright © Teacher Text: SCERT Kerala Teachers Hand Books for All Classes About | Contact | Privacy Policy